Disputatio Historico-Theologica, de Aurelio Augustino Apologeta, Secundum Libros de Civitate Dei.

Seiten leicht wellig, sonst sehr gut erhalten. - PRAEFATIO. -- Prudenter peregrinantium moris esse s�, utr itineris parte emens�ad milliarium consideant, ibique , quoad se refecerint, commorentur; jam, primum in prae- terita oculis conjectis, mox meditabundi in viam, quae iis peragenda rest� prospiciunt. Quod iter facientibus, omnibus quodammodo mortalibus usu venire constat; pe- regrinamur enim in hisce terris omnes. Neque ipse pro- fecto hujus reipericulum faciendi occasione, in praesentia maxime, destitutum me fuisse sentio. Quum enim sep- tennium sit abbine, ex quo ad altiora studia admoverer, cum in illustri Amstelodamensium Athenaeo, tum in hac aima doctrinae, elegantiae humanilatisque sede, Scholas- tico jam stadio f�citer decurso, in praeteriti temporis spatium mens mea non respicere nequit. Nimirum tot tantisque b�ficias, divinities in me collatis, mactatum me et quasi cumulatimi video, ut, nisi, Academiae solenni- ter, conscriptd disputatione, valedicturus, optimam Provi- dentiae curam ante omnia pro viribus celebrer�e silice , me natum merito mihi suspicari viderer. -- Quomodo autem et ad disputationem conscribendam, et ad praesens argumentum potissimum eligendum impeller er, in scriptionis limine declarandum est. Paucissima tarnen equidem habeo kde de re monenda. Non forte fortuna, ut ajunt, in Augustinum ejusque palmarium opus incidi, sed hortante et incertum me confirmante Promotore optimo; itaquearripui argumentum',pertractavipro viribus, atque in lucem nunc, non sane omni trepidatione vacuus, mittere sustineo. Quod si quis mirctur me hoc non nisi post septem ferme annorum curriculum fecisse, diu me segnius in argumento elaborando versatimi esse sciai ; non enim statim mihi libri de Civitate Dei arriserunt. Diu me te- nuerunt verba, "verba, utaitnoster, lenta et somnolenta: modo, ecce modo, sine paullulurn." Sed, "quum modo et modo! non habebant modum; et sine paullulum! in longum abibat" (AUGUST. Confess. Vili. C. 5.), alacrius, adhortantibus gravissimis viris, opusculo incumbere de- crevi. Num satis f�citer ac prudenter : equidem ignoro; judicent alii! Utut est, "si aliquid vel incautius, vel in- doct� a me propositum est, quod ab aliis, qui videre id possunt, merito reprehendatur ; nee mirandum est, nee dolendum} sed potius ignoscendum atque gratulandomi non, quia erratum est, sed quia improbatum" (Ejusd. Epist. VII.). -- Panca ergo sunt quae lectori (si quis futurus sit) de-_ beam; multa, quae Praeceptoribus, Fautoribus, commi- litonibus, amicis; qui, dum vit�ex hilar ar ent meam omnem, me non, velutipecora, earn esse transigendam, sed. in saluberrimos usus, curriculi hujus arctis cancellis hand rohlbt'iidmt, conbertendam docuerunt.

Lingue: la